Geiten, Gezelligheid, en even Géén school

Op het moment dat ik dinsdag de poort opendeed, om het binnenpleintje van mijn huis op te lopen, drong een smerige walm door in mijn neusgaten. Ik moest uitkijken dat ik niet uitgleed, want heel de grond lag bezaaid met geitenkeutels.
Voor mij stonden twee grote witte dames relaxt te kauwen op wat gras en blèèrden een vrolijk ‘Bhhhonjjhhhour”.

Dat was vanmorgen wel even anders: Toen ik de poort opendeed – om naar m’n werk te gaan – was ik net op tijd om twee paar grote ogen te zien, wanhopig mekkerend (alsof ik ze nog kon redden), poten vastgebonden, zes mannen eromheen, een kuil in het zand, een groot kapmes en….
Toen was het gedaan met de geiten…
Vanadaag is het Tabaski: offerfeest van de moslims.
Feestdag, iedereen vrij - behalve juf Marloes en haar klasje…

Na een nogal uitzonderlijk begin van de dag – je ziet tenslotte niet dagelijks zo’n slachtpartij voor je deur – vervolgde ik mijn weg naar school. Waar bij aankomst bleek dat er wéér eens geen internet was, en ik de helft van wat ik moest doen weer eens niet kon doen… (zucht… Afrika!)
Mokkend in mezelf over deze ongemakken – waar ik toch moeilijk aan gewend raak, met mijn Westerse “I want it all and I want it now” mentaliteit – werd ik inneens verrast door de kok van de vrouw des huizes, die een heuse Tabaski-maaltijd voor m’n neus zette! Jawel: geitenvlees, kippenbotjes/saté-saus, en rijst! Meneer vroeg of ik bier wilde? het was tenslotte feest! Toen ik dankbaar zei dat de fles water meer dan genoeg was – binnen 30 minuten zouden ook m’n leerlingen komen – kreeg ik een flesje cola. “C’est la fête, madame!” :-)
Met net mijn uitgedroogde/taaie stokbrood achter de kiezen, genoot ik – meer voor de vorm dan in werkelijkheid – van dit toch wel bijzondere feestmaal.

Ik had de afgelopen week nog een pittig schoolweekje: normale lessen met de kleintjes en groep 3, en donderdag een themadag, waar ik van 9.00-15.00 uur met 13 kids (5 verschillende groepen bij elkaar) een dag mocht zien door te brengen! Het was leuk, maar knoerhard werken – ik was gesloopt!
En dat in een lokaaltje zonder airco, druipend van het zweet (al vanaf 7.30u)!…
Geef mij dan maar even die NL herfst hoor!

Ik werk nu trouwens met de kleuters over dit seizoen (haha, in hartje Afrika, waar geen kale bomen, dennenappels of kastanjes te zien zijn, maar goed; alles voor het Nederlandse taal/cultuuronderwijs ;-).

Volgende week heb ik lekker even een weekje vrij! (Herfstvakantie dus ;-P)
Nou ja, helemaal vrij? Ze hebben het nog voor elkaar gekregen om tóch een vergadering in de vakantie te plannen, maar verder voor mij echt even geen school meer; eindelijk iets anders! Ik ga een paar dagen naar Dogbo – zo’n 3 uur rijden van Cotonou – waar ik op bezoek ga bij vrienden van het project ‘De Verre Naasten’. Daar kijk ik erg naar uit!

En verder ‘ontpop’ ik me ook langzaam maar zeker tot een meer ‘sociaal wezen’ ;-) Al enkele gezellige etentjes gehad met wat ouders, een Franse leraar en morgen naar een Afrikaanse acapella-voorstelling (ben heel benieuwd!) met een Indische meneer uit m’n appartementencomplex.
Haha, ja, ik weet het: mijn gezelschap is vaak boven de veertig, maar ja…
Het is in ieder geval een begin ;-)
Misschien komt daar zondag wel verandering in; dan ben ik uitgenodigd op een barbeque in ‘het mannenhuis van de baggeraars’.
Wie weet lopen daar ook wel wat jonge gasten rond? (Al denk ik eerlijk gezegd dat het gewoon bagger is ;-) Maar goed… we’ll see!

À bientôt!

Marloes (vanuit huis van ouders/vrienden – mét internet!)