Geslaagd :-)

“Zo, en wat hebben jullie allemaal over mij zitten roddelen?” vroeg juf Marloes aan groep 7, toen de inspecteur vertrokken was. “Dat je altijd zo vaak naar de wc moet!” zei een leerling, met een grote grijns op haar gezicht.
“Haha, nee hoor juf, grapje natuurlijk!” zei ze er vlug achteraan, toen ze mijn verschrikte gezicht zag. Jaja, hmm… Alleen al het feit dat het die kids ook opvalt, bevestigt maar weer eens (voor de zoveelste keer in m’n leven) dat ik toch écht een plaspropleem heb!
Om over mijn andere problemen maar niet te spreken! Tijdens een gesprek met meneer de inspecteur waaide het nogal hard, waardoor mijn haar steeds in m’n gezicht zat. Oplossing: net als andere Afrikanen je sjaal om je hoofd knopen :-)
En dat het er bij mij niet zo charmant uitziet; daar geven we toch niet om?
Quote inspecteur: “Marloes, als jij oooit nog eens een date hebt met een man… géén hoofddoek!” ;-P

Met deze momenten in m’n achterhoofd, kijk ik terug op een enorm hectische, maar goede week! De school heeft een mooi rapport gekregen, en de juf een dikke pluim! :-D De inspecteur was bijzonder tevreden over mij en m’n manier van lesgeven! (Ik zal jullie alle onderwijskundige termen besparen, maar het was voor mij een feestje om erkend te worden in m’n vak! :-D)

Ook op andere vlakken had de inspecteur een positieve invloed:
Op een morgen toen we samen bij de dokter zaten (ik voor mijn brandwond, hij voor een snijwond – met 9 hechtingen, opgelopen in Nigeria), raakten we aan de praat over ‘gezondheidstoestanden’ en alle ‘ ongemakken’ die het leven in Afrika met zich meebrengt. Toen de inspecteur hoorde dat ik geen wasmachine had, maar dat mijn kleren in koud water gewassen worden, daarna in de zon te drogen worden gehangen, en vervolgens niet worden gestreken (heb geen spullen), was hij een beetje ontzet: “Dat is echt niet goed! Weet je niet dat je hier vliegen/muggen hebt die eitjes in je klamme kleren/handdoeken leggen, die jij aantrekt of waar je je mee afdroogt, en dan komen die beesten vervolgens uit je huid!? Je moet echt ALLES strijken!”
Eh, jakkie?! Nee, dat heeft niemand me verteld! :-S
Nu krijg ik ‘ineens’ een wasmachine en een strijkplank v/d ambassade :-D
(het daadwerkelijk aansluiten/afspreken gaat nog wel een beetje op z’n Afrikaans; maar ik probeer er nu zelf maar zoveel mogelijk vaart achter te zetten). Dan heb ik hopelijk snel weer écht schone kleren!

Owja, btw: de lekkage is gelukkig opgelost! Na nog een keer met natte voeten wakker te zijn geworden (ik was vergeten emmers neer te zetten :-S), is er toch eindelijk een mannetje gekomen die het dak heeft gerepareerd. Het was snel gedaan – wát precies, geen flauw idee – maar na de regenval bleef het in ieder geval droog binnen; dus hij heeft goed werk geleverd! :-)

Na een roerige eerste tijd – niet alleen door alle ongemakken als lekkages, plakkend klimaat, brandwonden, overvolle roosters en inspectiebezoek, maar ook door onverwachte/vervelende geschillen met het bestuur (rondom arbeidsvoorwaarden die ineens negatief veranderden) – heb ik ook daar eindelijk een punt achter kunnen zetten (letterlijk en figuurlijk).
Zaterdag is door beide partijen het contract ondertekend, en is er eindelijk ‘rust in m’n koppie’.
Op een bijzondere manier heeft mijn ‘Reisleider’ me bemoedigd met Psalm 37, op de momenten dat het erg pittig was. Een geweldige belofte, die Hij ook waargemaakt heeft!
Met wat roosteraanpassingen en tegemoetkomingen in de secundaire arbeidsvoorwaarden (de wasmachine/strijkspullen), breken er nu hopelijk betere tijden aan voor mij, hier in Cotonou :-)

En dat kon ik niet ‘ongevierd’ voorbij laten gaan natuurlijk!
Gisteren ben ik gezellig met een v/d ouders + kids naar het strand gegaan (zwemmen kon nog even niet i.v.m. té sterke/gevaarlijke stroming).
Maar voor dit Zeeuwse meisje was het intens genieten/relaxen/ontspannen, om alleen al de frisse wind en het zicht en geluid van die immense hoge golven te ervaren!

‘s Avonds heb ik mij eens heerlijk teruggetrokken in m’n huisje – waar ik nog eventjes twee weken het rijk voor mij alleen heb. Nou ja… ‘alleen’…
Muggen en mieren zat, die mij elke dag/nacht wel even laten weten dat ze óók aanwezig zijn (mijn voeten zijn helemaal lekgeprikt!). Waarschijnlijk zit er ook een muis; aan de keutels te zien… En ik praat dagelijks tegen ‘Gekkie’ (de huis-gekko), maar dat telt waarschijnlijk niet ;-)

Anyway: met een heerlijk chocolade-verwenmasker (dat over de post was gekomen – thanx friends!), een glas wijn en blokjes kaas (niet zo lekker als in NL, maar goed genoeg om de feeststemming erin te houden), heb ik de geleende dvd “Gooische Vrouwen” gekeken – in de hoop dat ik nog iets zou leren over ‘de expat-stijl/manier van leven’ ;-P

Hoewel ze hier werkelijk in korte rokjes en hoge hakken over de zandweggetjes gereden worden door hun chauffeur, blijf ik toch maar ‘gewoon Marloes’;
met m’n sandalen… en hoofddoekje – indien nodig ;-)

Liefs!