PERFECT P(a)LACE

Alsof het zo had moeten zijn - de vrijdag vóór paasweekend…
Woordenschatles uit de methode over – jawel:
De Bijbel, het kruis, knielen, de tempel, de Romeinen, het graf, begraven,…
Tóch een christelijk tintje in de klas en een heel mooi kringgesprek :-D
Ik had een Goede Vrijdag!

Ook Pasen was een bijzonder feest; al heb ik (behalve verhalen) eigenlijk niets meegekregen van de lange stoet vrouwen die rond Cotonou het goede nieuws verkondigde: “Onze Verlosser Leeft!”
Ikzelf zat al om 6.30 uur met de gitaar op het strand: een Paas-Praise-dienst bij zonsopgang! :-) Bijzonder!
Daarna een paasontbijt bij iemand uit onze ‘huiskerk’…
Geweldig dat geloof over grenzen en tijden (leeftijd en nationaliteit ;-P) heen gaat!

En nu nog even ‘de laatste loodjes’ op school…
Stiekem ben ik al een beetje aan het aftellen hoor…
Nog 2,5 maand te gaan, dan zet ik weer voet op Hollandse bodem!
In “Het land van…” – zoals we afgelopen weekend aan de ouders mochten tonen tijdens onze schoolvoorstelling.
Met groep 7 en het VO heb ik een gave lipdub/film gemaakt op dit nummer van Lange Frans en Baas B, waar we alle clichés van NL eens even goed uitlichtten!
Ook de kleuters gaven een geweldig optreden! Weken gewerkt aan décor, maskers, tekst en presentatie, maar het resultaat mocht er zijn: het verhaal van “Kikker is Kikker”, prachtig vertolkt in een grappig/mooi theaterstuk!
Groep 4/5 heeft staan schitteren op het toneel met het verhaal van “De Gruffalo” (een van mijn favoriete kinderboeken). Wat hebben we een lol gehad, en wat deden de kids het boven-verwachting goed! Trotse leerlingen, ouders, én juf!
Het was een geweldig mooie voorstelling (en voor mij eigenlijk ook een beetje afsluiting) van dit schooljaar (ook al komen er nog ruim 2 drukke maanden aan, met again de hele reeks van CITO’s, rapporten, oudergesprekken, overdracht, reflecties, enz enz)…
Maar dit was genieten! :-)

In de uren vóór de voorstelling stond er eerst nog een (Oud) Hollandse spelletjesmiddag op het programma; compleet met spijkerpoepen, zaklopen, loopklossen, blikgooien, sjoelen, eier/lepel-race en koekhappen!
Dit alles in de genadeloze brandende zon; pff… het was me het dagje wel…
Toen ik ‘s avonds aankwam in de tuin van de Belgische ambassadeur, om het Cambodjaans Nieuwjaar te vieren, kon ik nauwelijks nog op mijn benen staan…
Gelukkig mochten we eerst een poosje zitten, om het heerlijke diner te verorberen (2 keer buffet: warm én dessert)!
Je begrijpt: ik was genoodzaakt er daarna de nodige pondjes van af te dansen ;-)

Om vervolgens weer in een heeerlijk bedje in slaap te vallen:
I’m back @ Simone’s place! (read: palace) :-D
Na mijn geweldig luxe verblijf in het huis van mijn vriendin (en een gezellige laatste week met haar samen), viel ik bijna letterlijk met mijn neus in de boter – toen ik terug kwam in ‘mijn appartementje’… De vaat van minstens een week stond me vrolijk aan te gapen, inclusief druppende kommen pannenkoekbeslag, klodders rode spaghettisaus en nog wat andere ranzigheden… Je zou kunnen zeggen dat mijn ‘emmertje overliep’, maar er kwam op dat moment óók nog eens geen water uit de kraan! Zucht! “Welcome home”…

Met een mango als avondeten (‘t was me een beetje teveel moeite al het kookgerei eerst te gaan schoonmaken) haastte ik me naar een vergadering ‘s avonds… Lichtelijk gedesillusioneerd dat ik nu toch echt weer ‘back in real life’ was….
Maar; slechts voor één nachtje… Blessings are all around!
Een lieve vriendin/moeder nodigde me uit voor een diner, wat resulteerde in een logeerpartijtje van bijna een week! De schat!

Toen ik Simone vertelde over de ‘omschakeling’ en dat ik haar natuurlijk ‘wel een beetje miste’, zei ze direct: “Ik heb het al eerder gezegd: kom gewoon lekker bij mij wonen!” Ik dacht dat ze een grapje maakte, maar ze meende het serieus: ‘haar huis is groot genoeg en ze zou het heel gezellig vinden!’ :-D
Dus: Marloesje is een (dankbaar en blij!) luxepaardje geworden: mijn laatste maanden in Benin verblijf ik in een huis vol liefde, schoonheid en gezelligheid met ‘mijn big sis’ Simone! :-)

Met nog genoeg belevenissen om naar uit te kijken:
Zo hoop ik over ‘n kleine twee weken naar Ghana te reizen, om mijn Zeeuws vriendinnetje Mieke te bezoeken, en haar vrijwilligersproject daar!
Hoe maf/gaaf is dat?! Twee Kamperlandse meisjes samen in Afrika! Dat hadden we vijf jaar geleden niet eens durven dromen! :-)

Ik zal jullie het dramatische verhaal besparen, over de ellenlange weg die ik moest bewandelen om mijn visum te bemachtigen; maar hoop jullie over een poosje wel te kunnen laten delen in de mooie avonturen die ik hoop mee te maken!

Nou, voor nu weer een dikke knuffel!

Bisous! - Marloes :-)