Super Safari

Met de ‘noa-dalla-dalla’ (een snelle 8-persoonsauto, die – als je denkt dat ‘ie vol is – dat nog niet is ), reden we zondag naar Moshi, waar we de nacht doorbrachten in onze eerste lodge (wat een heerlijk begin van de safari!).

De volgende dag ontmoetten we de Duitse Stephanie en Dani, twee leuke meiden, waar we deze safari mee zouden ‘delen’. Samen met onze gids Humphrey (een grappige en zeer wijze guide!) stapten we uiteindelijk in de (best comfortabele) jeep. Op naar Lake Manyara!
We hebben het geweldig getroffen met deze groep: het was erg gezellig, en in de ruim 6 uur durende rit naar het park hebben we heel wat afgelachen met elkaar! Schön! :)
Aangekomen in het park (en tijdens de rit erheen) greep de beauty van het landschap me aan: omgeven door tal van bergen, ligt Lake Manyara tussen een ‘underground waterbush’; Een geweldig gezicht! Dolgelukkig was ik al bij het zien van de honderden ooievaars, bij de entrance van het park. Ik kon me toen nog niet goed voorstellen dat ik – slechts enkele minuten later – oog in oog zou staan met apen, giraffes, zebra’s, gnoe’s, nijlpaarden (oké, deze waren íetsje verder) en… jawel: olifanten!!!
Op 5 meter afstand (misschien zelfs dichterbij), staken ze – mét kleintje! – de weg over, en bleven rustig voor de camera poseren. Een onbeschrijfelijk gevoel van blijheid!
Ik kan er alle bijvoeglijk naamwoorden op los laten, maar echt uitdrukken kan ik het toch niet…
Om een beetje een beeld te krijgen: zie de foto’s (die de anderen overigens voor het merendeel hebben gemaakt; mijn camera had nauwelijks zoom :S en was dus onbruikbaar op deze safari)…
Nou ja, ik heb heel wat ‘pictures in my mind’ zitten in ieder geval!
Die kan niemand zien, maar die neemt ook niemand me af!

Terwijl Daniel en de meiden voor mooie plaatjes zorgden, richtte ik me op míjn specifieke taak: het doden van de tse-tse-vliegen in de auto :S. Heb er heel wat te pakken gehad! Ook al deed Humphrey erg luchtigjes over deze ‘slaapvlieg’, het zweet stond op m’n voorhoofd (sowieso :P), als zo’n spitsige rotvlieg (lijkt een beetje op een horzel) de auto binnenkwam. We hebben het er – natuurlijk dankzij mijn ‘killerskwaliteiten’ :P – gelukkig zonder grote steken van afgebracht…

Aan het eind van deze prachtige dag, kwamen we bij onze lodge, bovenaan de ‘rift wall’, die uitzicht bood over heel het meer. Overweldigend! Ook de lodge zelf was erg imposant, compleet met bar/restaurant en zwembad! Het voelde best wel een beetje krom om zo’n overdaad aan luxe in een arm land als Tanzania te ervaren, maar ik genoot van dít moment, dit cadeautje – want zo zie ik het – voor mij…
Ondanks mijn schone hemelbed had ik geen bijster goede nacht gemaakt: om 5.00 uur kon ik de slaap niet meer vatten. Maar dat was geen straf: na een kop koffie dook ik (in het donker) het zwemband in! Wat een heeerlijke start van de dag! Ik heb het – al zwemmende – licht zien worden, en kon als eerste genieten van the fabulous view of the lake! :) Na een uurtje kwamen ook de anderen, en toen we vol bewondering foto’s stonden te maken van het uitzicht, kwam er een hele stoet bavianen voorbij rennen – sommige op het dooie gemakje lopend – op slechts 2 m afstand! Één aap dronk zelfs uit het zwembad, terwijl Stefanie daar nog aan het watertrappelen was! Erg cool!

Vervolgens op weg naar Serengeti National Park. Tijdens de rit door Ngorongoro-gebied hebben we heel wat traditionele Maasai-villages gezien. Dit gebied is namelijk een ‘conservation area’, waar de Maasai (zonder te jagen en gewassen te verbouwen), tussen het wildlife mogen leven! Zo zie je dus – op 10 meter van een kudde olifanten vandaan – een Maasai-jongetje zijn kudde geiten/koeien hoeden. Amazing!
Uiteindelijk kwamen we aan in de Serengeti (betekent: eindeloze vlakte); waar af en toe de ‘kopjes’ (ze gebruiken hier ook echt de NL naam voor deze groepjes stenen) boven het helmgras uitstaken, en voor enige afwisseling zorgden. We hadden al flink wat km afgelegd, en delen van de grote (gnoe)migratie gezien. Net het stuk uit ‘The Lion King’: zo’n eeeeindeloze massa wildbeasts; af en toe vergezeld door buffalo’s impala’s, gazellen, zebra’s en struisvogels.
Slechts een paar keer hadden we – in de verte – olifanten en giraffes, en de staart van een luipaard gezien.
Net toen ik in mezelf een klein beetje aan het mopperen was (tss, al snel verwend :P) dat het nou niet bepaald een ‘spannende’ dag was, spotten we een leeuwin in een boom! Toen we haar vol bewondering stonden te bekijken, doken er ineens een paar meter van de auto vandaan 2 andere leeuwinnen met een stuk of 5 welpjes op. Minutenlang bleven ze op een halve meter afstand, liepen voor/naast/achter en onder onze auto! Zoo bijzonder! Ook Humphrey was overdonderd: dit komt bijna nooit voor!

Toen we onze weg vervolgden, en hyena’s en zelfs luipaarden van dichtbij gezien hadden, gebeurde waar ik stiekem (óók nog) op had gehoopt: we stonden met de auto op nog geen 2 meter afstand van een olifant mét jong! Wauw! Ze bleef gewoon staan, niet onder de indruk van de 5 paar ogen die haar ademloos aanstaarden, terwijl het kleintje rustig plukjes gras met z’n slurfje naar binnen werkte… Onvoorstelbaar… Wat een moment!

Aan het eind van de dag ‘parkeerden’ we de jeep even in de wildernis; en onder het genot van een kop thee hebben we naar de prachtige zonsondergang (inclusief het silhouet van een paar giraffes) gekeken…

De laatste stop van de safari was de Ngorongoro-krater. Tegen een achtergrond van duizenden pink flamingo’s konden we genieten van het paringsritueel van de leeuwenkoning, en werden we door de kraanvogels gewaarschuwd voor een cheetah! Van een afstandje hebben we de zwarte neushoorn gezien, en dat maakt onze BIG FIVE (of eigenlijk zelfs de BIG SEVEN) van Tanzania compleet:
Olifant, neushoorn, leeuw, luipaard, buffel, giraffe en nijlpaard.

Mijn verhaal wordt onleesbaar als ik doorga met het opnoemen van de talloze andere dieren en vogels die we hebben gezien… Maar zucht: wat was het mooi!
Eén vogel wil ik specifiek nog wel even noemen: Ze is lang, wit, heeft krullen, en is een geluks…..! ;)

Nu nog zo'n twee weken in het centre (gutjes, wat gaat de tijd ineens snel), en dan vervolgen we onze toeristische route…
Ik ga de kids nog missen…
Ondanks dat ze me af en toe onderpiesen/spugen en zelfs ringworm bezorgen, word ik toch wel heel erg blij van hun vrolijke gezichtjes (als ze ‘bibi’ weer zien), hun knuffels en kusjes…
Nog maar even flink van genieten dus!

:) xxx