After two months

Heejhoi!

Het leek me weer eens tijd voor een berichtje :) - voor het geval dat je je bijna zorgen zou maken of ik nog wel 'alive' ben ;) Don't worry about that, het gaat goed met mij! Ik leef hier een nieuw/pittig leventje, met ‘alledaagse’ ups-en-downs, en k zal proberen een beetje de highlights te beschrijven

Ik werk nu dus op de dayschool, met 'probleempubers'...
Ik kan hier hele verhalen over schrijven, maar om het een beetje leesbaar te houden: het zijn diep in hun hart best leuke gasten, maar gewoon gigantisch 'messed up'... Het is behoorlijk lastig om hier mee te 'werken'... en het voelt nog niet altijd heel 'zinnig', wat ik doe...
Dat komt waarschijnlijk ook deels door de pedagogische principes hier, waar ik het niet altijd zo mee eens ben…
Je zou zeggen dat structuur/grenzen/duidelijkheid, e.d. (wat elk kind nodig heeft) juist hier erg aanwezig is; maar… ik heb het nog niet ontdekt! :S
Ik moet het vooral hebben van de kleine gelukmomentjes, die zijn er gelukkig! Met een beetje humor weet ik nog wel in contact met de kids te komen, en ik heb de afgelopen weken vooral gewerkt met het enige meisje (Meri): ze vertrouwt me helemaal, ik kan goed Engels met haar praten, we kunnen enorm veel lol hebben; maar tegelijkertijd toch ook ‘duidelijk/to the point’ zijn, en haar motiveren.

Af en toe zijn er van die zeldzame 'prachtige momentjes' met de jongens, dat we echt heel veel lol met elkaar hebben, dat we knuffelen of lachen, dat ze smeken om een massage (en ik dat alleen maar doe als ze hun werk goed hebben gedaan :P) en dat ik toch echt een soort van band met ze heb... Maar... er zijn ook momenten dat ik - heel eerlijk gezegd – bijna een beetje bang ben, omdat ze erg agressief zijn, en lichamelijk veeel sterker dan ik. Ze kunnen me met woorden helemaal verrot schelden, dat doet me niet zoveel... maar tegen hun fysieke kracht kan ik niet op. (En ik heb al een paar keer op het nippertje de ballen/stokken/voorwerpen kunnen ontwijken; is echt niet altijd tof)…
Tsja, af en toe denk ik nog wel eens met weemoed aan m’n Zeeuwse schatjes uit groep 3 ;

Maar… Ik kan wel zeggen dat ik allerlei verschillende ‘experiences’ op doe, en daar word je nooit slechter van

En… ik probeer subtiel toch een beetje ‘iets van mezelf’ in het systeem te krijgen: Ik zing/begeleid elke morgen de ‘morningsange’ met de kids/leerkrachten, en ik verzorg een paar dagen in de week een ‘morningspot’: een presentatie van ong 15-20 minuten over een onderwerp, waar ik – met behulp van powerpoint en veeeeeeeeeel interessante plaatjes/filmpjes van youtube – de kids iets probeer bij te brengen ;P
“De slak bereikte de ark door volharding…”
(laat ik het even op dat motto houden ;P)

Verder heb ik ook nog een soort van ‘studentenleven’ (niet te vergelijken met onze NL begrippen)… Maar officieel ben ik natuurlijk ‘student’ hier. We hebben pas onze 2 weken (tot nu toe langste reeks) studie gehad, waar we dag (en vaak ook nacht) met heel het team samen waren, onderzoek deden, presentaties gaven e.d.
De onderwerpen zijn (nog) niet zo gericht op ontwikkelingshulp of pedagogie, zoals ik had verwacht/gehoopt, maar tot nu toe hadden we vooral een aantal ‘topics’ die goed zijn voor mijn eigen algemene ontwikkeling.
Ik heb in deze dagen o.a. het onderwerp 'media als wereldmacht' bestudeerd, daar kon ik voor mezelf echt veel uithalen: over corrupte toestanden, waar de honden geen brood van lusten; hoe de media (incl. advertising) een 'macht' is, die de wereld zo gigantisch in haar greep heeft, en hoe weinig wij ons daar vaak van bewust zijn… We hebben veel met elkaar gediscussierd/gesproken, documentaires gekeken, en… Ik ben zelfs de straat op gegaan, en heb een enquete onder de Deense bevolking gehouden ;)
Al met al was deze studie wel echt interessant…

We hadden aan t eind v/d studieweken ons 'examen' : we moesten een dag organiseren (voor gasten), waarin we lieten zien wat we geleerd hadden, wat we kunnen enz… (beetje flauwekullig voor een examen, eerlijk gezegd, maar that’s the way it is: “another kind of school”….
(met die zin wordt hier alles uitgelegd/verantwoord ;P)

Uiteindelijk was ik degene die een beetje de leiding had, en alles organiseerde (zit toch een beetje in m'n genen ben ik bang ;P).
Voelt ergens wel 'belangrijk’ (of noem het gewoon egostrelend) om de sturende kracht achter alles te zijn, maar aan de andere kant was het ook wel een beetje frustrerend, omdat ik met 9 personen in een team zit, en het vervelend en irritant is als de anderen gewoon geen verantwoordelijkheid nemen, of niet participeren in het geheel (met de houding: “I don’t care....”
Nja... de bekende teamdynamica ;)
Zal ook wel weer een leerproces zijn, zoals altijd en overal...

Tussen neus en lippen door heb ik nog een mini-cursus "Hoe bestuur ik een busje" gehad, en ‘s avonds reed ik met 8 mannelijke asielzoekers (voornamelijk uit Afghanistan) terug naar Holsted!! :)
(Voelde natuurlijk ontzettend stoer, zo'n klein meisje in zo'n bus ;)

We hadden namelijk een speciale avond - met diner en sport/spel - voor deze refugees georganiseerd.
Heb een hele avond met een aantal van deze gasten gepraat, was enorm bijzonder en indrukwekkend! Het is echt niet voor te stellen, wat voor een leven sommige van deze jongens hebben (gehad)... Afschuwelijk!
Het was een pijnlijke eye-opener, om weer even met beide benen op de grond gezet te worden, in het volle besef hoe 'lucky' wij zijn, dat we in zo'n goed milieu (en in NL) geboren zijn!
(op zich hoef je helemaal niet naar Afrika, want de diepste ellende en misere is soms gewoon heeeel dichtbij :S)

Ik heb trouwens nog ‘n nieuwtje:
Ik blijf met Kerst hier in Denemarken! In deze tijd worden veel events georganiseerd voor de asielzoekers, en ik ga helpen :)
Maar… natuurlijk mis ik jullie ;P en wil ik jullie heel graag weer zien, dus, kom ik 30 december naar NL, en blijf ik een klein weekje :)

Waarschijnlijk ken je me dan nauwelijks terug:
Dan ben ik veranderd in een stoer wijf, die auto's repareert, in een bus rijdt, en ook nog kan metselen! :P

Haha Vorig weekend had ik mijn eerste 'building-weekend', in Lindersvold (een andere DRH-school, zo’n 3 uur van Holsted vandaan). Daar moesten we – de naam zegt het al – echt iets gaan bouwen (ook al hebben we geen ervaring)! Was erg leuk om andere mensen te ontmoeten, met hen samen te werken in een team, en dingen te doen, die je normaal niet zo snel doet: heb een zoldermuur gemetseld, gaten opgevuld (dus moest ook nog meten en zagen :P), een vloer geisoleerd en regenpijpen op het dak schoongemaakt :)!
- valt het al op dat ik lichtelijk trots ben op mezelf? ;) -

Vandaag hadden we een hele dag met ons eigen team ‘building-action’ in Holsted, op onze school (het dak lekt, de ramen zijn verrot, veel lichten kapot), dus het was tijd voor actie! Ik had (YES!) de eervolle taak om een hele dag (van 7.30-19.30 uur) in de keuken te staan, en voor 15 mensen voor natjes, droogjes, versnaperingen en maaltijden te zorgen Hard gewerkt, maar een voldaan gevoel!

Uiteraard valt er nog wel meer te vertellen, maar is het een beetje lastig om een maand samen te vatten op een weblog ;P
Dus.. jullie moeten het voor nu maar doen met deze belevenissen

Wat ik nog even kwijt wil: ik vind het echt fantastisch om te merken – ook al ben ik zo ver weg van ‘het alledaagse NL leventje’ – dat er zoveel mensen met me meeleven, dat ik lieve mailtjes, reacties of zelfs ook al een heleboel kaartjes krijg! Dat is ontzettend fijn en bemoedigend!
Bedankt!

Een dikke knuffel vanuit Denemarken!
“We sees!” ;)

Marloes